Εντός έδρας ικανός για τα πάντα, εκτός έδρας; Μία από τα ίδια, αλλά από την άλλη πλευρά του φεγγαριού… Στο “Κλεάνθης Βικελίδης”, ο φετινός Άρης δείχνει πως μπορεί να πετύχει κάθε του στόχο, αλλά όταν φεύγει μακριά από αυτό, είναι τρωτός
Την Κυριακή ο Άρης αντιμετωπίζει εκτός έδρας τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, σε ένα ακόμα ντέρμπι, δεύτερο σερί, μέσα σε μία εβδομάδα. Το ματς με τον Παναθηναϊκό ήταν παράσταση για ένα ρόλο, καθώς πέρα από τις φανέλες, τίποτα άλλο δεν θύμισε ντέρμπι. Τέσσερα (και λίγα ήταν) γκολ από πλευράς Άρη και συνολική εμφάνιση που παρέπεμπε περισσότερο σε νίκη πρωτοκλασάτης ομάδας, απέναντι σε ομάδα κατώτερου επιπέδου. Όλα αυτά όμως πλέον αποτελούν παρελθόν. Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία νίκη που έδωσε τρεις βαθμούς. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζει από τον Άρη κάθε παιχνίδι.
Βλέποντας τον φετινό Άρη, καταλαβαίνεις πως μακριά από το “Κλεάνθης Βικελίδης” ψάχνει την πραγματική του “ταυτότητα”. Αυτήν που βρίσκει πολύ άνετα, όποτε παίζει εντός έδρας δηλαδή…
Επί της ουσίας, ανατρέχοντας στα εκτός έδρας ματς με ΑΕΛ Λεμεσού και Μόλντε για την Ευρώπη, αλλά και σε αυτό με τον Βόλο για το πρωτάθλημα, διαπιστώνεις πως κατά έναν μαγικό τρόπο, αυτή η ομάδα δείχνει όλες τις αδυναμίες της κάθε φορά που αγωνίζεται μακριά από το Χαριλάου. Αδυναμίες τις οποίες κρύβει σε μεγάλο βαθμό εντός έδρας, προτάσσοντας κυρίως τα προτερήματά της. Δηλαδή ακόμα και στα ματς με ΑΕΛ Λεμεσού και ΟΦΗ εντός έδρας που δεν κέρδισε άξιζε τις νίκες, έχοντας από δύο δοκάρια σε κάθε ματς και από καμία δεκαριά χαμένες τελικές προσπάθειες.
Μία τέτοια εικόνα είχε σε μεγάλο βαθμό και πέρσι, ειδικά στα ντέρμπι στην Αττική, εκεί όπου δεν έδειξε την καλύτερη δυνατή εικόνα. Διότι, αυτά με Ολυμπιακό (αν και έπαιξε εξαιρετικά στο πρώτο 25λεπτο) και Παναθηναϊκό ήταν στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος, στην καλή περίοδο δηλαδή των “κιτρινόμαυρων”.
Στην Τούμπα, σε ένα εκτός έδρας ντέρμπι, έχει την δυνατότητα να “φτιάξει” την ψυχολογία του για κάθε εκτός έδρας ματς που θα ακολουθήσει φέτος. Είναι σημαντικό να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει στην πρώτη δύσκολη έξοδό του, ειδικά μετά την κάκιστη εμφάνιση και ήττα στον Βόλο. Άλλωστε στο συγκεκριμένο γήπεδο πέρσι έκανε δύο εξαιρετικές εμφανίσεις και έφυγε αδίκως χωρίς νίκη. Ισοπαλία τόσο στο Κύπελλο, όσο και στο πρωτάθλημα, αξίζοντας και στα δύο ματς τα “τρίποντα”…
Αυτό που λείπει από τον Άρη είναι να βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει ακόμα και στην κακή του μέρα. Έχει την ποιότητα σαν ομάδα για να το κάνει, αλλά απ΄ότι φαίνεται όχι τον τρόπο και κυρίως την ψυχολογία. Ένα θετικό αποτέλεσμα στην Τούμπα, είτε συνοδευτεί με καλή εμφάνιση, είτε όχι, θα δώσει αυτή την ώθηση.
Τα εκτός έδρας ματς θα παίξουν φέτος καθοριστικό ρόλο, ειδικά μετά την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας και στο “μίνι” πρωτάθλημα 10 αγωνιστικών των play offs. Ντέρμπι και μη, ο φετινός Άρης θα πρέπει να αποκτήσει τον τρόπο να μην “γκρεμίζει” ότι “χτίζει” στο Κλεάνθης Βικελίδης, από πλευράς εικόνας και βαθμολογικής συγκομιδής.
