Ο πρωταθλητής δεν μπορεί να τρέξει στην Ευρώπη, ο Μίτσελ κατέβηκε με ασφάλεια και μόλις πήγε να ξεμυτίσει, η “μανούλα” στα δεύτερα ημίχρονα Καραμπάγκ τού έκανε τη μεγάλη ζημιά. Το ξεσκαρτάρισμα και οι καλοί παίκτες που μπορούν να παίξουν μόνο στο πρωτάθλημα. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος
Μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός περισσότερο ταλαιπωρείται παρά περνάει καλά στην Ευρώπη. Έχει ξεκινήσει νωρίς τον Ιούλιο και ακόμη δεν έχει κερδίσει. Πλέον έχει τρεις ήττες στον όμιλο του Europa League και ίσως από ‘δω και πέρα, θα πρέπει περισσότερο να δουν την συνέχεια ως ευκαιρία για να αποδείξουν ότι μπορούν να αντέξουν την φανέλα της ομάδας.
Και το γράφω έτσι γιατί αρκετοί από αυτούς που μπορούν να δώσουν πράγματα στον Ολυμπιακό, δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά όλο αυτό το πληρώνει. Τη δημιουργία δυο ομάδων. Το ότι με κοντά 40 ποδοσφαιριστές, ο Μίτσελ δεν μπορούσε να βρει 11αδα για ευρωπαϊκό παιχνίδι. Όλα πήγαν στραβά μήνες τώρα.
Η κατάσταση αυτή δεν διορθώνεται από την μια ημέρα στην άλλη και το καταλαβαίνουν όλοι. Μάλλον ο Ολυμπιακός πρέπει να δει πως θα βρει τη… φόρμουλα για να φτιάξει κάτι ισχυρό ώστε να διεκδικήσει ξανά το πρωτάθλημα. Ποτέ κανείς δεν πρέπει να παρατάει παιχνίδια. Δεν εννοώ φυσικά να γυρίσουν την πλάτη στην ευρωπαϊκή συνέχεια, επειδή όμως οι αγώνες -λόγω στενότητας χρονικής- είναι συνεχόμενοι, δεν υπάρχει η ευχέρεια για τη δημιουργία δυο ομάδων που θα έχουν την ίδια δυναμική.
Αφού λοιπόν, ο Σαμασέκου, ο Φορτούνης, ο Χάμες και φυσικά ο Μπακαμπού μπορούν να παίξουν στο πρωτάθλημα, ε, καταλαβαίνετε όλοι ότι μάλλον είναι τεράστια ανάγκη να παρουσιάζει κάτι καλό η ομάδα τα Σαββατοκύριακα, μιας και τις Πέμπτες δεν φαίνεται να τραβάει η δουλειά…
Ο καλύτερος… πάγκος
O Μίτσελ δικαίωσε τα ρεπορτάζ που μιλούσαν για τριάδα πίσω στο ματς με την Καραμπάγκ. Έβαλε τους καλύτερους που θα μπορούσε, με τον Βρσάλικο στην μια πλευρά, τον Εμβιλά και τον Σισέ στην άλλη. Τα μειονέκτημα να “χτυπηθεί” η ομάδα στην πλάτη της άμυνας ήταν υπαρκτό μιας και οι Ρέαμπτσουκ – Άβιλα θα μπορούσαν να εκτεθούν σε κάποιο ανέβασμα.
Δίχως απαραιτήτως να έχουν την ευθύνη των συνθηκών. Η τύχη του Ολυμπιακού ήταν ότι έπαθε ζημιά που δεν πλήρωσε. Χάρη στα λίγα εκατοστά του οφσάιντ και την χρήση του var. Η Καραμπάγκ είναι μια ομάδα που πιέζει και τρέχει. Αυτά είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά των Αζέρων που αφήνουν κενά, η πιο τακτική ανασταλτικά ομάδα και εκεί θα έπρεπε οι πρωταθλητές Ελλάδας να βγάλουν άκρη.
Με τον Μπιέλ να επιστρέφει και να παίζει με Κούντε – Μπουχαλάκη πίσω από τους χώρους που κινούνταν ο Ουί Τζο Χουάνγκ και ο Γκάρι Ροντρίγκες. Ήταν ένα ξεκάθαρο 5- 3- 2 και φαινόταν ολοκάθαρα κυρίως όταν η μπάλα ήταν στα πόδια των φιλοξενούμενων.
Ο Αντράντε δημιουργούσε κάμποσα θέματα στην αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού. Από’κει προέκυψε το ακυρωθέν γκολ, από εκεί βγήκαν και δυο… τρύπες για να βρεθούν μπροστά στον Τζολάκη. Στην μια πρόλαβε ο Εμβιλά και το έβγαλε. Η ομάδα ήθελε να απειλήσει, δεν ήταν εύκολο με έναν μόνο δημιουργικό χαφ και τον καλύτερο παίκτη (Ίνμπομ Χουάνγκ στον πάγκο).
Μόλις ξεμύτισε
Η Κάραμπαγκ πήγε σε ένα κατέβασμα ρυθμού και πλην μιας κεφαλιάς του Σισέ το έβγαλε καθαρό το ημίχρονο. Ο Μίτσελ άλλωστε, ήξερε τις αδυναμίες της ομάδας του. Και όταν έπρεπε να ρισκάρει, το έκανε μετά από μια ώρα παιχνιδιού. Και αυτό που έπραξε δεν το λες και φοβερό ρίσκο.
Το δοκίμαζε εξάλλου και στις προπονήσεις. Άφησε τον Βρσάλικο δίπλα στον Σισέ, πήγε αριστερά τον Ρέαμπτσουκ και πέρασε μπροστά του τον Μαρσέλο. Ο Βραζιλιάνος δεν έχει πολλά τρεξίματα, είναι βαρύς, περιορίστηκε στην άφθονη ποιότητα και προσπάθησε να κάνει καλύτερη την ζωή των συμπαικτών του, χωρίς να ανεβαίνει σαν τρελός. Ο Μίτσελ τον προστάτεψε και τον έβαλε μπροστά από τον Ρέαμπτσουκ, αλλά η ομάδα βρέθηκε με άλλον έναν παίκτη στα χαφ που δεν μπορούσε να τρέξει. Μαζί με τον κουρασμένο Μπιέλ και τον “σκασμένο” Εμβιλά.
Ο Μασούρας εξάλλου κλήθηκε μπαίνοντας να τρέξει περισσότερο, όπως και αποκτήθηκε περισσότερη ποιότητα με την μετακίνηση του Εμβιλά στην κουλούρα. Τελικά μια λάθος συνεργασία στο κέντρο και μια βιαστική πάσα του Μπιέλ, έφερε την κόντρα των Αζέρων για το 0-1. Μόλις έδειξε ότι θα ξεμυτίσει ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε.
Δεν είναι για φοβερή ανάλυση το ματς. Εξάλλου από ‘κει και πέρα, όλα ήταν άσχημα. Ο Σισέ έδωσε μια πάσα στον Μαρσέλο, ο οποίος δεν την γύρισε τέλεια στον Σενεγαλέζο. Αυτός έκανε και κακό κοντρόλ (πιο πολύ φταίει για την πάσα στον μαρκαρισμένο Βραζιλιάνο) και έτσι προέκυψε το δεύτερο τέρμα της Καραμπάγκ. Η είσοδος του Ινμπόμ, του Αμπουμπακάρ και αργότερα του Βαλμπουενά, δεν έφερε την… άνοιξη. Έβαλαν και τρίτο γκολ οι φιλοξενούμενοι και όλα τελείωσαν εκεί.
Ανήφορος!
Ο κόσμος αποδοκίμασε ξανά. Λογικό, όταν βλέπεις ομάδες που παλαιότερα θα έτρεμαν, να μπαίνουν στο “Καραϊσκάκης” και να κερδίζουν άνετα. Έχει ανηφόρα να ανέβει ο Ολυμπιακός. Ο Μίτσελ δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Έχει σίγουρα τον χαρακτήρα όμως, να βάζει αυτούς που μπορούν.
Γιατί στο ματς με την Καραμπάγκ ήταν και κάποιοι που δεν μπορούν. Έγραψα στην αρχή του άρθρου, ότι η κατάσταση έτσι θα είναι, λόγω μη δηλωμένων ποδοσφαιριστών (δεν πρόλαβαν). Οπότε θα πρέπει να ζυγιστεί η ομάδα μέσω του πρωταθλήματος, όσο και να ξενερώνει αυτό τον κόσμο που πάντα γουστάρει κάτι καλό ευρωπαϊκά. Ήττα και από τις τρεις του ομίλου.
Η κατάσταση είναι πολύ χλωμή για πιθανή πρόκριση έστω στο Conference. Κάποιοι είδαν “μαγική” την ομάδα στο πρώτο μέρος. Δεν ήταν. Απλά ήταν υποφερτοί γιατί άντεξαν να τρέξουν και να αναχαιτίσουν χάρη στον Εμβιλά τους αντιπάλους τους. Όμως η ποιότητα στα χαφ δεν ήταν υψηλή για αυτό το επίπεδο και 100% μπροστά ο Χουάνγκ μέχρι τώρα δεν έχει αποδείξει ότι μπορεί να συναγωνιστεί τον Ελ Αραμπί.
Καλά, για τον Μπακαμπού δεν το συζητάω καν. Ο Νοτιοκορεάτης δεν έχει δώσει τίποτα στην ομάδα. Ο Μπιέλ όσο άντεχε έβγαλε ποιότητα, όταν κουράστηκε δεν μπορούσε. Κανά δυο στημένες μπάλες έφεραν ανησυχία στην Καραμπάγκ αλλά ως εκεί. Μετά το 60λεπτο που πήγε η ομάδα λίγο να ξεψαρώσει, έπαθε μεγάλη ζημιά. Οι Αζέροι είναι πολύ καλοί όσο περνάει η ώρα στα παιχνίδια τους. Και το απέδειξαν και στον Πειραιά.
Δεν έχει χρόνο ο Ολυμπιακός. Όποιος μπορεί θα παίξει, όποιος δεν μπορεί θα βρεθεί να προπονείται μόνος του. Το Γεντί Κουλέ δεν μπορεί να περιμένει και στο πρωτάθλημα έχει χαθεί βαθμολογικό έδαφος. Εκεί πρέπει να πέσει το βάρος, που στην τελική υπάρχουν και ταχύτητες στις οποίες η ομάδα μπορεί να αντέξει.
Γιατί για Ευρώπη κακά τα ψέματα -και όσο κι αν στενοχωρεί- ο Ολυμπιακός δεν έχει τρεξίματα. Δεν μπορεί. Μπήκε ένα θωρακισμένο 5-3-2 και κάποιοι νόμιζαν ότι η ομάδα έγινε… Σίτι. Όχι, δεν ήταν ποτέ αυτό ο Ολυμπιακός. Και αυτό που ήταν πρέπει να ξαναγίνει…
ΠΗΓΗ sport24.gr
