Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Το ζευγάρι ΑΕΚ-Προμηθέας έχει μια καρμική έλξη με τους περσινούς ημιτελικούς του πρωταθλήματος να το επιβεβαιώνουν.
Εδώ που έχουμε φτάσει, μέσα της αγωνιστικής περιόδου 2019-20 είναι ξεκάθαρο πως οι Πατρινοί και η Ένωση αρχίζουν και χτίζουν το ανταγωνιστικότερο rival του Ελληνικού μπάσκετ.
Με την έλλειψη του Ολυμπιακού, την καθολική ανωτερότητα του Παναθηναϊκού αλλά και την διολίσθηση της Θεσσαλονίκης, τα μεγάλα παιχνίδια του πρωταθλήματος και του κυπέλλου μειώθηκαν.
Αν θες δηλαδή να δεις έναν αμφίρροπο αγώνα μεταξύ δυο ποιοτικών ομάδων, όχι επιπέδου Ευρωλίγκας αλλά EuroCup, τότε οι μόνες επιλογές είναι οι τρεις σωματοφύλακας. Περιστέρι, Προμηθέας και ΑΕΚ, με την ομάδα του Παπανικολόπουλου πάντως να ανήκει μισό σκαλί κάτω.
Σχετικά με την μη χρησιμοποίηση του Basketball Champions League έγινε εσκεμμένα. Πιστεύω πως η ΑΕΚ θα μπορούσε να βρίσκεται στα προημιτελικά του EuroCup και το Περιστέρι να παλεύει για πρόκριση στο top16.
Συνολικά το EuroCup είναι καλύτερη διοργάνωση, αλλά υπάρχουν ομάδες όπως η ΑΕΚ, η Τενερίφη, η Χάποελ Ιερουσαλήμ που θα μπορούσαν να σταθούν κάλλιστα σε αυτό το επίπεδο.
Ξεφεύγουμε από το θέμα όμως.
Κατά γενική ομολογία η δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, η κατάκτηση του κυπέλλου –αν αυτό σταθεί ευνοϊκό- και η καλή πορεία στην Ευρώπη, είναι το ταβάνι του Προμηθέα και της ΑΕΚ. Βρίσκονται αμφότεροι μέσα σε όλους τους στόχους. Κανείς δεν θέλει να τσαλακωθεί και αν αναλογιστούμε την περσινή σειρά των ημιτελικών με κορωνίδα το game 5 και το μεγάλο διπλό του Προμηθέα που του χάρισε το εισιτήριο για τους τελικούς, τότε καταλαβαίνουμε την «λύσσα» της Ένωσης για αυτό το παιχνίδι.
Η άλλη όψη του νομίσματος δείχνει έναν Προμηθέα, που ανασαίνει ξανά καθαρό αέρα μετά την αγωνιστική κοιλιά και έτοιμο για τα προημιτελικά του EuroCup.
Είναι σαν η ομάδα του Γιατρά να έφτασε σε έναν προορισμό αλλιώτικο από όσα έχει συναντήσει. Παρά τις επιτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη, η πρόκληση του τροπαίου είναι διαφορετική. Η ρημάδα η κούπα.
Οι τροπαιούχοι είναι αυτοί που μένουν στην ιστορία. Τα κύπελλα αποτελούν την τροφή της υστεροφημίας και όχι άδικα.
Ο Προμηθέας λοιπόν έχει μπροστά του την ευκαιρία όχι απλά να δώσει χαρά στους ανθρώπους της ομάδας και τους φιλάθλους του αλλά σαν οργανισμός που είναι, να κοιτάξει τον εαυτό του στα μάτια και να πει, «Μπράβο. Τα κατάφερες».
Αν ρίξουμε μια ματιά στα εγχώρια τρόπαια του Άρη, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ τα τελευταία 10 χρόνια ξέρετε πόσα θα βρούμε;
Ένα.
Δυστυχώς το να πανηγυρίζουν στην Ελλάδα όσοι δεν φοράνε κόκκινα ή πράσινα είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και ανάλογο είναι και το μέγεθος της επιτυχίας όταν κάποιος φτάνει μέχρι το τέλος του δρόμου.
Αν ο Προμηθέας όμως χάσει, τότε τι;
Καταστράφηκε;
Η απάντηση είναι αυτονόητη. Ένας χαμένος τελικός μπορεί να πονέσει τους Πατρινούς αλλά η ουλή αυτή θα είναι το καλύτερο μάθημα για την επόμενη φορά. Αν το καλοσκεφτούμε ποιες είναι οι μεγάλες ομάδες.
Αυτές που παίζουν τελικούς, αυτές που μαθαίνουν από τα λάθη τους. Αυτές που πανηγυρίζουν κούπες. Όλα τα κομμάτια μαζί, με το πέρασμα του χρόνου μπορούν να συνθέσουν την τεχνογνωσία και να δημιουργήσουν τις εμπειρίες που χρειάζεται ένας σύλλογος για να εκτιναχθεί στη κορυφή.
Και σε τελική ανάλυση αυτή είναι η ουσία. Την Κυριακή στα «Δύο Αοράκια» της Κρήτης ο Προμηθέας δεν θα βιώσει την πρώτη μεγάλη στιγμή του, αλλά ουσιαστικά, έφτασε στο σημείο όπου θα αλλάξει πανοπλία. Θα φορέσει μια πιο ανθεκτική και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, εφοδιασμένος με απόκρυφη μέχρι πρότινος γνώση θα συνεχίσει το ανηφορικό μονοπάτι.
Βέβαια, όλοι στον ομάδα, προεξάρχοντος του Μάκη Γιατρά έχω την αίσθηση, θέλουν πολύ το κύπελλο. «Αν ήταν να διαλέξω ή το κύπελλο ή τους «8» του Γιούροκαπ, θα επέλεγα το κύπελλο», ήταν η απάντηση του coach σε σχετική ερώτηση, δείχνοντας το «θέλω» του για τη νίκη.
Κάτι περισσότερο από 24 ώρες πριν το τζάμπολ του τελικού, το να μιλήσουμε για φαβορί και αουτσάιντερ μοιάσει περιττό. Οι δύο κυριότεροι εκφραστές μιας νέας πραγματικότητας, που έρχεται από το «αύριο» του μπάσκετ και όχι από το ζοφερό παρελθόν, ετοιμάζονται για τον πρώτο τους τελικό ως δίδυμο, όχι όμως και τον τελευταίο.
Αν η πρόοδος της ΑΕΚ και του Προμηθέα συνεχιστεί στην ίδια ένταση και τα επόμενα χρόνια, ίσως το συγκεκριμένο παιχνίδι πάρει περίοπτη θέση στην ιστορία, ως ο αγώνας που διόγκωσε την καλώς εννοούμενη κόντρα τους. Ας κερδίσει ο καλύτερος λοιπόν.
ΥΓ: Ο Προμηθέας αναγκάστηκε βάσει προγράμματος να παίξει τρεις τελικούς σε 16 μέρες κερδίζοντάς τους όλους (Με Βενέτσια, Μπρέσια για το EuroCup και κόντρα στο Περιστέρι για τα ημιτελικά). Κοινός παρονομαστής των μεγάλων αυτών αποτελεσμάτων ήταν ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, σημειώνοντας 28, 15, και 26 αντίστοιχα. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις σε συνδυασμό με κάποια ταχυδακτυλουργικά του Μάκη Γιατρά και των συνεργατών του φυσικά, μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε την φυγή του Έλις.
Οι Πατρινοί έχασαν ένα από τα βασικότερα γρανάζια τους, που πάνω του βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό η φιλοσοφία τους και τέσσερα παιχνίδια μετά αν συμπεριλάβουμε και την εύκολη νίκη με τον Ήφαιστο, είναι σαν να έχουμε ξεχάσει ότι ο Έλις έπαιζε στον Προμηθέα.
Η ομάδα ρολάρει σε τόσο υψηλό βαθμό που δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να αναρωτηθούμε πως θα έμοιαζε η ομάδα του Γιατρά αν είχε και τον Αμερικανό center στη φαρέτρα της.
Μνηστήρας του Γιούροκαπ η απάντηση που έρχεται στο μυαλό πολλών. Είναι όμως έτσι;
Θα μπορούσε ο Μαυροκεφαλίδης να είναι τόσο αποδοτικός αν δεν ήταν η πρώτη επιλογή στις θέσεις των ψηλών;
Αναπάντητα ερωτήματα που μου δίνουν την ευκαιρία να σημειώσω κάτι.
Το μπάσκετ δεν είναι μια ξεπατικωσούρα στατιστικών. Το «Ο Μαυροκεφαλίδης βάζει εικοσιπεντάρες, αν είχε και τον Έλις η ομάδα θα πετούσε», δεν έχει πρακτική εφαρμογή.
Η κλάση του Μαυροκεφαλίδη είναι δεδομένη και αξιοθαύμαστη. Όλοι οι παίκτες όμως πρωτίστως είναι άνθρωποι και η καλή ψυχολογία είναι ευεργετική για τους ανθρώπους.
Παράλληλα, όταν τη μια στιγμή παίζεις με τον Έλις, έχοντας την ευκαιρία να τρέξεις σχεδόν αβίαστα, δεν είναι εύκολο για τους υπόλοιπους να πατήσουν απότομα φρένο στην αλλαγή του Αμερικανού με τον Μαυροκεφαλίδη.
Η ουσία είναι πως το προπονητικό staff έλυσε άμεσα και κυρίως, με μαεστρία και χωρίς μπαλώματα τα προβλήματα που παρουσίασε η ομάδα τον προηγούμενο μήνα, μπαίνοντας στη τελική ευθεία σπριντάροντας.
ΠΗΓΗ: sport24patras.gr
